“ความเมตตา” เป็นคุณธรรมที่ประกอบไปทั้งความรัก ความกรุณา ความเมตตา อยากให้ผู้อื่นพ้นจากทุกข์ ปัญหา รวมถึงช่วยเหลือ ใส่ใจดูแล ซึ่งถือเป็นคุณธรรมพื้นฐานที่ทุกคนควรมี ไม่ใช่แค่เพียงผู้นำ
เมตตา เมตตา บทแผ่เมตตาสำรับคนอื่นนั้น มีดังต่อไปนี้ สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่า มีคำกล่าวว่า “บ้านใดมีจิตตภาวนา มีเมตตา เหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย ที่ได้มาอาศัย ย่อมเกิดความร่มเย็นเป็นสุข จะมีเทพเทวดามาอยู่ ป้องกันภัย ให้ความร่มเย็นเป็นสุข ไม่เร่าร้อนจิตใจ
เงินชดเชยตามกฎหมายแรงงาน ความรัก ในทางพระพุทธศาสนา มาจากคำว่า เมตตา เป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข เมื่อมนุษย์มีความรัก ความเมตตาเป็นแกนนำ เป็นฐานของจิตใจที่สำคัญ การเจริญเมตตา โบราณสอนว่า “ให้เอาใจเขา มาใส่ใจเรา” เป็นคำสอนที่ดี คือทำความเข้าใจเขา มองเขาในมุมของเขา ไม่ใช่ตัดสินเขาในมุมของเรา พยายามฝึกจิตฝึกใจของเราให้มัน
